Leer omgaan met perfectionisme


"Perfectionism is the belief that something is broken - you. So you dress up your brokenness with degrees, achievements, accolades, pieces of paper, none of which can fix what you think you are fixing." - Edith Eger

Mijn verhaal

Ik kan mij nog goed herinneren dat ik in 1989 meteen na mijn toelating voor de studie basgitaar aan het conservatorium in Hilversum tegen mijn tweelingbroer zei dat ik minimaal met een 9 ging afstuderen.

Elk cijfer dat tijdens mijn basgitaar-studie lager uitpakte voelde voor mij als falen en ik ging vanuit daar nog harder studeren. Ik studeerde uiteindelijk af met de 9 als Docerend Musicus en een half jaar later als Uitvoerend Musicus met een 9,5. Doel bereikt zou je dan denken.

Ik kan mij tot op de dag van vandaag alleen geen enkel optreden herinneren waar ik tevreden over ben geweest. Bij 1 fout was een concert voor mij al standaard volledig mislukt. Die 9,5 heeft mij niet de verwachte voldoening gebracht. Ik ben er nog steeds trots op dat ik onderweg mijn voorgenomen doelen had leren bereiken (de weg bleek het doel), maar ik ben niet trots op de achterliggende reden.

Mijn doel was imponeren. Daar lag onzekerheid aan ten grondslag. Ik wou dat mijn omgeving tegen mij opkeek en wou dat mensen mij gingen zien en waarderen omdat ik ergens goed in was. Ik vergeleek mijzelf constant met anderen en was op zoek naar externe goedkeuring omdat mijn interne validatie niet op orde was. Ik wou scoren, schoot op het verkeerde doel en ben uiteindelijk met een onvoldaan gevoel een hele lange tijd gestopt met bassen. Ik had eerst moeten leren om ook tevreden te kunnen zijn met een 6.

Als ik terugkijk zie ik dat juist mijn projecten die niet zijn gelukt het meest waardevol waren. Van het vaak tegen de lamp lopen heb ik geleerd waar de lampen staan. Ik durf nu zonder eerst een bodem te zien in het diepe te springen, meer te vertrouwen op het proces, meer de samenwerking en synergie te zoeken en imperfectie te zien als middel en mogelijkheid voor (persoonlijke) groei.

Ik veroordeel mijzelf niet meer als dingen niet lopen volgens het initiële plan en laat mij niet meer afleiden door mijn ego en het oordeel van anderen. Ik stel mij meer kwetsbaar op, maak mij Minder Druk om wat anderen van mij denken of vinden, kan beter tegen kritiek en durf vaker en harder op de bek te gaan. Daardoor is er nu veel meer ruimte vrijgekomen voor experiment, innovatie en mooiere resultaten. Ik veroordeel mijzelf nu alleen nog wanneer ik iets niet geprobeerd heb uit angst om in de ogen van anderen te falen.

Vergelijk jezelf nooit met anderen. We zijn allemaal uniek en gelijkwaardig. Laat de mening van een ander nooit jouw richting bepalen en bepalen hoe jij je voelt. Pas wanneer je volledig los kunt komen van de waarde die anderen aan jou toekennen is er sprake van “eigen”waarde.

Omarm jouw imperfecties, je bent al leuk genoeg.

Mijn afstuderen

Bekijk de video van mijn afstuderen in 1995

Meer over dit soort onderwerpen

In simpele stappen meer vrije tijd, overzicht en rust in je hoofd? 

Wacht dan niet langer en word nu lid van Minder Druk. 

Doe je mee?